XXXXXXX LEFT
XXXXXXX LEFT 34
ERFGOED “AKBAR, ZO ONGEVEER DE GOD VAN LAND ROVER IN DEZE REGIO, IS TROTS OP ZIJN REPUTATIE” Men zegt dat Akbar (boven) met zijn schat aan ervaring en onuitputtelijke voorraad onderdelen (links) bijna ieder mechanisch probleem kan verhelpen asfalt of beton – maar hoewel de reis comfortabeler is, duurt hij nog bijna even lang, omdat je op zo’n smalle, steile weg moeilijk harder kunt. “De Series I is oersterk”, zegt hij, om te vervolgen dat de auto zijn duurzaamheid dankt aan zijn aluminium constructie en eenvoudige techniek onder de kap. “De carrosserie kan niet roesten en dus hoeft hij niet in een garage te staan, wat prijzig kan zijn in een stad als deze waar de ruimte beperkt is. Moderne 4x4’s vergen met hun stalen constructie meer onderhoud.” Hij is ervan overtuigd dat hedendaagse auto’s niet tegen het slopende bestaan van deze Series I’s zijn opgewassen. En wie ben ik om te twijfelen aan zo’n vurig man, die met jaren zwoegen de doctorstitel aan Oxford van zijn dochter heeft bekostigd, evenals de masterstudie van zijn zoon in Australië, en de scholing in de stad van zijn derde kind. Ik begin in te zien dat de Series I de mensen in deze plaats vooruit heeft geholpen. Later zit ik op een zwartgeblakerde houten kruk in een werkplaats waar oude Land Rover-onderdelen hoog tegen de wanden zijn opgestapeld. Akbar is in de vijftig maar zijn rimpels verdwijnen als hij geanimeerd vertelt over de diverse slagpennen, radertjes, koppelingsets, pakkingen, ventilatorriemen en drie volledige motorblokken. Akbar, die al dertig jaar aan Series I’s sleutelt, houdt de Land Rovers van Maneybhanjang op de weg. Een van zijn specialiteiten is om Indiase dieselmotoren aan de aandrijflijn van de Series I te koppelen. Hij vertelt dat nog maar drie Land Rovers over de originele benzinemotor beschikken. Dat is een kwestie van geld: in India is diesel stukken goedkoper dan benzine, en dieselmotoren zijn veel zuiniger als je met hoge toeren en lage snelheid onder offroadomstandigheden bergop rijdt. De brandstof bedraagt een derde van de kosten per trip, dus dat tikt snel aan. “Alleen Land Rovers kunnen deze bergwegen aan, omdat ze zo eenvoudig te repareren zijn”, zegt hij. Hij laat me een aandrijfas zien waarvan de tanden vrijwel geheel zijn weggesleten. “Dit is ergens boven op de berg gebeurd, maar de chauffeur heeft de werkplaats toch gehaald.” Ik staar vol ongeloof naar de kale aandrijfas met tanden die nog geen gaargekookte aardappel kunnen doorbijten, laat staan een volgeladen Series I thuisbrengen. “Moderne auto’s”, aldus Akbar, “hebben elektronische systemen die de mensen in deze streek amper kunnen repareren.” Akbar, die nooit op school heeft gezeten, kent niet alle termen voor de onderdelen die hij repareert, maar uit ervaring en intuïtie begrijpt hij precies wat er mis is en hoe hij het probleem moet verhelpen. Later hoor ik dat er nog andere Land Rover-monteurs in de omgeving zijn, maar dat de lastigste klussen steevast bij Akbar belanden. In deze regio is Akbar zo ongeveer de god van Land Rover, en hij is trots op zijn reputatie. “Het zijn 35