ERFGOED moeilijke
ERFGOED moeilijke tijden”, bekent hij, “maar ik put er veel voldoening uit dat de mensen van heinde en verre komen om met me te praten over wat ik doe.” OP DE TWEESPRONG In 2004 hebben de chauffeurs de belangenvereniging Singalila Land Rover Owners Association opgericht met aan het hoofd Chandan Pradhan. Ik spreek hem in de woonkamer achter zijn bazaar. De belangrijkste taak van de vereniging, zegt hij, is om voor het welzijn van de chauffeurs te zorgen. Als een van de leden ziek wordt of medische zorg nodig heeft, dragen alle leden bij aan een renteloze lening. De vereniging zorgt bovendien dat alle chauffeurs een boterham kunnen verdienen: wie een rit heeft gemaakt, komt pas weer aan de beurt als alle andere 41 chauffeurs de hunne hebben gehad. Dit coöperatieve systeem werkt goed. Chandan vertelt dat alle kinderen van de chauffeurs naar school kunnen. “En ze kunnen cadeautjes voor hun vrouw betalen! En dat dankzij deze oude Land Rovers.” De plaatselijke overheid wil verbieden dat deze oude auto’s als taxi op en neer pendelen, omdat ze niet meer aan de moderne emissienormen voldoen. Maar volgens Chandan is er hoop, omdat ze steun krijgen ‘van boven’. Zelfs de regionale grenspolitie gebruikt deze Land Rovers om afgelegen posten te bevoorraden, omdat er geen “ALS DE LAND ROVERS betrouwbaarder vervoer is. De overheid heeft tevens VERDWIJNEN, VERDWIJNT voorgesteld om de rest van de weg te plaveien zodat OOK EEN GROOT DEEL ook ‘mindere auto’s’ VAN MANEYBHANJANG” Sandakphu kunnen bereiken, maar ik begrijp dat dit geen populair standpunt is. Dawa Tenzin is een van de jongste Land Rover-chauffeurs in Maneybhanjang. De welbespraakte jongeman keerde na zijn afstuderen terug naar zijn geboorteplaats om in de bandensporen van zijn vader te volgen. “De meeste afgelegen dorpen in India smachten naar betere wegen, maar de weg naar Sandakphu moet een uitdaging blijven”, meent Tenzin. “De mensen komen hier voor het avontuur, en deze moeilijke weg is daar een wezenlijk onderdeel van. Als hij wordt geplaveid en zelfs eenvoudige sedans hier kunnen komen, komen er ook meer toeristen. Dat betekent meer geld, maar ook meer vervuiling, lawaai en afval. Dan verliest het stadje zijn charme. De weg kan beter slecht begaanbaar blijven, want anders verdwijnen de Land Rovers, en als dat gebeurt, verdwijnt ook een groot deel van Maneybhanjang.” Ik ben het roerend met hem eens. In de drie dagen dat ik hier ben, is het mij volkomen duidelijk geworden dat dit zonder de Series I een doorsnee Himalaya-dorp zou zijn. Het zijn de Land Rovers die Maneybhanjang zo speciaal maken. BEKIJK DE FILM Zoek op YouTube naar ‘Land of Land Rovers’ om met Land Rover naar het hart van de Himalaya te reizen Chandan (onder) leidt de chauffeursvereniging, waar de gemeenschap veel baat bij heeft gehad. Tenzin (midden) wil dat de weg een uitdaging blijft zodat het stadje zijn karakter behoudt 38
RIGHT XXXXXX 39
