Views
4 years ago

ISSUE 39

  • Text
  • Evoque
  • Discovery
  • Rover
Surfen op IJsland, op pad met de New Land Rover Defender | Ambachtelijke wereldbollen in Londen met Bellerby & Co | Overzicht van prachtige drone-fotografie | Auteur Helen Russell verkent de zin van geluk | Exclusief kort verhaal van Jean Macneil

“Vallen ze een paard

“Vallen ze een paard aan?” “O ja. Een paard lijkt heel veel op een roan- of sabelantilope, en ook op een koedoe.” Ik vertelde de vrouw hoe ik, toen ik nog in het lowveld reed, altijd probeerde om de jackalberry-boom te vermijden. Zo’n boom is een perfect platform voor een luipaard en ver genoeg van de grond om prooien naar toe te slepen. De luipaard is de meest berekende van de grote katten, vertelde ik haar. De snelste. Hun kracht is enorm; een vrouwtje weegt slechts 42 kilo, maar ze kan in haar eentje een giraffekalf slaan. Ik verloor Leo uit het oog terwijl we praatten. Opeens kreeg ik het koud, terwijl het zeker 30 graden geweest moet zijn. Wat raar, dacht ik nog; het was minder een voorgevoel dan alsof ik een glimp opving van de staart van een dier dat rond een hoek verdween. Ik voelde het tumult meer dan ik het hoorde. Een gevecht en een harde snelle uitademing van een paard. Voor ik het wist, draafde Siegfried langs ons. Ik draaide Eeshani om, naar het rode licht van de bergen. Leo lag op de grond. Hij lag opgerold als een foetus, ik maakte me zorgen. Ik sprong uit het zadel. “Oké, iedereen. Blijf te paard.” Het gezin riep in koor, “Wat is er gebeurd? Is hij in orde?” Ik boog me voorover en hees hem overeind. “Leo, Leo.” Achter me steigerde Eeshani, wat ze maar zelden deed, want ze was een zeldzame niet nerveuze volbloed. Ik zag haar wegdraven, de teugels slap rond haar hals. “Zit stil,” riep ik, maar dat was nauwelijks nodig. Het gezin staarde, stijf bevroren in hun zadels, naar iets achter mij. Met Leo in mijn handen, draaide ik me om. Zelfs bij vol daglicht versmolt het dier met het landschap – de gevlekte rug, de geel- en okerkleurige vlekjes die er uitzien als stenen in een stromende beek. Ik liet het lichaam van Leo langzaam los en keek in de ogen van het luipaard. Ze waren metallic groen. De staart zwiepte heen en weer, hypnotiserend als een Cobra. Op het puntje van de staart zat een klein plukje zwarte vacht. Ik kreeg de drang om te praten, om te zeggen, “Jij zou hier niet moeten zijn.” Er heerst een bijgeloof onder de wildernisgidsen, net zoiets als dat je geen ’Macbeth’ mag zeggen in een theater – je noemt nooit de naam van het dier dat je gasten willen zien als je wilt dat het zich laat zien. Het gezicht van de kat kreeg een masker van zo’n moeiteloze kwade intentie dat ik onder de indruk was. Twee gele snijtanden glinsterden naar me. Ik dacht aan een detail dat ik de vriendelijke vrouw, die nu op 50 meter stokstijf in het zadel zat, zou hebben onthouden als ze het me had gevraagd: wanneer luipaarden mensen aanvallen, scalperen ze hen en trekken het gezicht en de hoofdhuid met hun tanden weg. “ Het gezin zat stijfbevroren in hun zadels, starend naar iets achter mij ” Er verstreken talloze minuten terwijl we elkaar aankeken. Vervolgens wijzigde er iets in de blik van het luipaard, dat omdraaide en wegrende. Ik dacht aan de maan. Ik weet niet waarom, maar de namen van de zeeën verschenen plotseling in mijn hoofd. Ik zag meneer du Plessis die ons onderwees in Standard Five, Leo en ik naast elkaar zittend in de bank: Mare Spumans, schuimzee; Mare Crisium, zee van crises; Mare Imbrium, zee van de regen. Die avond zaten Leo en ik op onze stoep. “Je hebt toch geen hersenschudding?” Hij hield zijn hoofd in zijn handen. “Nee.” “Oké, morgen gaan we naar de dokter.” De sterren stonden hoog aan de hemel. “Kijk”. Ik wees op de rode halfschaduw van Antares, knus in de klauw van Schorpioen. Het vierkante Zuiderkruis schuin boven de horizon, diagonaal wijzend naar het zuiden, helemaal naar Antarctica. “Zagen we de sterren ook zo in Kaapstad?” “Nee, we waren te druk.” Hij slikte. “Hoe vaak heeft Siegfried me eraf gegooid? Een, misschien twee keer, in tien jaar tijd.” Elke val knakt de trots van een ruiter. Ik zei: “Als je dan toch valt, kan het maar beter voor een luipaard zijn.” Zijn ogen vonden de mijne. Ik zag dezelfde ogen waar ik al bijna 30 jaar in kijk: schoolvriendje, rijmaatje, beste vriend. Pas later begreep ik dat hij probeerde zich te verontschuldigen voor bijna doodgaan/of gedood te worden, voor het bang maken van het gezin, voor het falen van ons bedrijf en voor iets anders, een mysterieuze ondergang waarin ik op de een of andere manier bij betrokken was. Hij zei: “Je bent altijd zo bekwaam geweest.” Er liep een rilling langs mijn rug, weer een intuïtie. Weldra word ik op een ochtend wakker om te ontdekken dat Leo's laarzen, zijn jas en zijn truck zijn verdwenen. Hij laat de paarden achter. Hij weet dat ik niet overleef zonder elke dag te kunnen rijden. Plotseling zag ik het voor me: rijtochten over de vlaktes van de Cederberg, alleen. Mijn gasten vragen de namen van de bloemen, de bomen, de dieren van de Namaqua biome. Ik geef antwoord: Kapokbossies, wilde vye, dassies, Bastard Quiver Tree. We rijden tussen stenen uit het precambrium door, langs stenen rivieren die al eeuwen droog liggen en volgen de lichte kaneelgeur van het fynbos. Het gezicht van Leo is naar de nacht gedraaid, de omtrek wordt omlijst door de stormlamp. De nacht staart terug, onverbiddelijk zoals het hier in de bergen is, dikker dan lucht. 74

 

Land Rover Magazine

 

Land Rover Magazine presenteert verhalen van over de hele wereld als eerbetoon aan de innerlijke kracht en de drive om Above and Beyond te gaan.

In dit nummer wordt de nieuwe Defender op de proef gesteld door twee inspirerende jonge avonturiers bij hun voorbereidingen op een expeditie naar de Zuidpool. Ook vieren we 50 jaar Range Rover met een ontdekkingsreis in Dubai. We kijken niet alleen terug, maar ook vooruit, met een aantal visionairs die technologieën bespreken waarmee de toekomst er voor ons allemaal anders uit kan gaan zien.

Jaguar Land Rover Limited: Registered office: Abbey Road, Whitley, Coventry CV3 4LF. Registered in England No: 1672070

De hier vermelde waarden zijn het resultaat van officiële fabrieksmetingen in overeenstemming met de EU-wetgeving. Uitsluitend voor vergelijkingsdoeleinden. Verbruik onder 'real-world'-omstandigheden kan verschillen.